ساخت گنبد سبز طرح مسجد النبی در خراسان

گنبد طرح مسجد النبی ساخته شده در بیرجند ، مهرشهر – مسجد بلال

ساخت گنبد سبزطرح مسجد النبی در خراسان

کارفرمای ساخت این مسجد مجمع خیرین سلامت خراسان جنوبی بوده و نظارت این پروژه به عهده مهندس متین حسینی بوده است.

طراحی معماری این گنبد توسط دکتر محمد میرزایی انجام شده و این گنبد توسط مجموعه گنبد سازی لطیفی به مدیریت مهندس ساسان لطیفی ساخته شده است.

قطر زیرین گنبد 9 متر می باشد.

 

تاریخچه  ساخت مسجد النبی

به لحاظ تاریخی، مسجدالنبی دومین مسجد پس از مسجد قبا است که در اسلام ساخته شد. زمانی که پیامبر اکرم(ص)وارد یثرب شد، بسیاری از مردم مدینه علاقه داشتند که او میهمان آنان باشد.
پیامبر(ص) شتر خود را رها کرد و قرار را بر این نهاد که هر جا شتر از حرکت باز ایستاد، همانجا محل سکونت ایشان باشد.
شتر در محل فعلی مسجد زانو زد و مسجد و خانه پیامبر را همانجا ساختند. پیش از ساخته شدن خانه و مسجد، پیامبر در خانه ابوایوب انصاری سکونت گزید که نزدیک‌ترین خانه به آن محل بود.
در ساخت مسجد، پیامبر(ص) و مسلمانان، همگی، شرکت داشتند. نقل شده که نخستین بنای مسجد متشکل از دیوارهایی از جنس خشت و گل و سقفی از شاخه‌های درخت خرما بود که بر ستون‌هایی از خشت و گل استوار بود و مساحتی حدود ۱۰۵۰ متر مربع را شامل می‌شد.
 
این مسجد در سالها و قرون بعدی توسعه یافت. با ساخته شدن مسجد، بسیاری از مسلمانان در پیرامون آن خانه ساختند و بدین سان، مسجدالنبی در توسعه شهر مدینه، محوریت یافت.

تاریخچه مسجد النبی

بخشی از مسجد با شاخه درخت نخل مسقف شده بود و هنگام بارندگی، آب از سقف به درون مسجد نفوذ می‌کرد و کف مسجد از خاک بود. بنای آغازین مسجد سه در داشته که یک در در دیوار جنوبی، دری در دیوار شمالی و دری در دیوار غربی. تغییر قبله از بیت المقدس به مکه در سال دوم هجری موجب تغییراتی در مسجد شد. از نمونه‌ی این تغییرات می‌توان به این موارد اشاره کرد: بخش مسقف مسجد به جنوب مسجد انتقال یافت و صفّه که پیش از آن، در قسمت جنوبی مسجد بود، به قسمت شمالی مسجد منتقل گشت. با این تغییرات، در دیوار جنوبی که اینک رو به قبله قرار داشت، مسدود شد. در سال هفتم هجری، گسترش اسلام و افزایش شمار مسلمانان، ضرورت توسعه مساحت مسجد را ایجاب کرد و مساحت آن به ۲۴۷۵ متر مربع رسید و شکل مسجد به صورت مربع درآمد.

امروزه در دوره آل سعود آخرین مرحله توسعه مسجد را ملک فهد بن عبد العزیز سال ۱۴۰۵ق./ ۱۹۸۴م. آغاز کرد. کار عمران به طور رسمی از محرم سال ۱۴۰۶ آغاز شد. کارهای زیرسازی آن در سال ۱۴۱۰ پایان پذیرفت و پس از آن برای معماری خود مسجد دست به کار شدند. تا پیش از این توسعه، مساحت مسجد ۱۶۳۲۷ متر بود و در توسعه جدید بنا به ۸۲۰۰۰ متر مربع رسید که جای ۱۳۷۰۰۰ نمازگزار را داشت.

 
افزون بر مساحت کف مسجد، پشت بام نیز برای نماز آماده گردید، به طوری که در آنجا نیز ۹۰۰۰۰ نفر
می توانستند اقامه نماز کنند و به این ترتیب تعداد گنجایش نمازگزاران در طبقه پایین و بالای مسجد به ۲۵۷۰۰۰ نفر رسید. افزون بر پله های سنگی، چندین مورد پله برقی ساخته شد که میتوان به راحتی توسط آنها به پشت بام مسجد رفت.

 

در توسعه ملک فهد، زمینهای آزاد اطراف مسجد به ۲۳۵۰۰۰ هزار متر مربع رسید و درآن، مکانهای متعددی برای وضو ساخته شد و نورافکنهای فراوانی برای تأمین روشنایی آن بر فراز ستونهای سنگی نصب گردید.
به علاوه، در دو صحن پیشین مسجد نیز، چترهای خودکاری گذاشته شد که برای جلوگیری از آفتاب، باز و بسته می‌شود.
افزون بر منارههای پیشین، در توسعه جدید، شش مناره بر مسجد افزوده شد که ارتفاع هر یک از آنها تا ۱۰۴ متر می‌رسد. بدین ترتیب مسجد در حال حاضر ده مناره دارد.